De groothandel bracht slecht nieuws per elektronische post: ook zij hadden de schoenen niet meer. Ze vertelden me dat het soort geïmporteerd was uit Egypte, dus ik stapte op het vliegtuig.
Eenmaal in Caïro geland huurde ik een auto, om mij een weg naar de fabriek te banen. In ongeëvenaarde hectiek ontweek ik de schreeuwende, toeterende inheemse bevolking, terwijl sommige wegen van gips leken en bruggen op instorten stonden.
Maar ik begreep waarom dat volk zo haastig lawaaierig is in het verkeer: men denkt dat de kans op verdwijnen in een zinkgat toeneemt door stilstand.
In de fabriek monteerden ze stappers slechts af.
In India moest ik zijn.
[vervolg...]