Zandplaneten I

Zand neemt subtiele geometrische vormen aan, als het op stalen platen ligt waar geluidsgolven door worden gestuurd. Hoe hoger de frequentie, hoe complexer de vorm. Vooral tussen 5000 en 6000 Hertz zitten een aantal opzienbarende vormen. Enkel op bepaalde toonhoogtes zijn de patronen geometrisch. Sommige zijn merkwaardig genoeg niet symmetrisch.

De meeste vormen komen op kleine schaal terug in de natuur. Vooral in bloemen en in paddenstoelen is dezelfde harmonie te ontdekken, alsof ze zich hebben gericht op die exacte frequentie.

Metaforisch gesproken zijn de planeten ook zandkorrels in het heelal. De geluidsplaat heet de tijdruimte - het universum. Het heelal heeft een bepaalde ordening die de mensheid nog niet kan omvatten. Dat komt misschien omdat die ordening nog niet gedefinieerd is. Alles moet nog op zijn plek komen te staan - de hemellichamen reizen door de ruimte als zandkorrels op het plaatstaal.

De kosmische straling ontstaan bij de oerknal heeft een frequentie van 160.23 GHz. Zoals gezegd: hoe hoger de frequentie, hoe complexer het patroon. Kijk naar het zenit en zie hoe de lange armen van de melkweg subtiel en met bovennatuurlijke krachten hun wegen vinden naar hun standplaats.

Het heelal zal uiteindelijk volledig tot rust komen.
Maar het gaat nog even duren. Net als zij.