De ring bestaat uit drie banen. Ik reed inmiddels op de linkerbaan, teneinde auto's te passeren. Dat lukte reuze, op éen autootje na. Een zwarte polo reed op de middelste baan. Op de rechterbaan reed niemand.
Telkens als ik hem probeerde in te halen, gaf hij gas. Soms slingerde hij vervaarlijk, waardoor ik vaart minderde.
Bij de brug barstte een miniorkaan los. Met de ruitenwissers op de hoogste stand verminderde ik vaart. Gelijk de abruptheid waarmee het verscheen, verdween het.
Ik schroefde de kilometerteller op en de polo niet, waardoor ik hem kon voorbijgaan. Toen zag ik het eindelijk. Hem trof geen blaam voor zijn merkwaardige rijstijl: hij was namelijk op zijn telefoon berichtjes aan het typen.
Voor zijn werk natuurlijk.
Hij had een autobaantje.