Voetbar

Toen Gareth Bale enkele jaren geleden voor 99 miljoen euro overging van Tottenham Hotspur naar Real Madrid, was ik met stomheid geslagen. Wekenlang heb ik overwogen met het hele voetbal te stoppen, uiteindelijk besloten om toch nog maar een seizoen te kijken, om wille van het spelletje.

Wie schetst mijn verbazing toen enkele weken geleden bekend werd dat Kylian Mbappé van club wisselde. Monaco kreeg van (alweer) Real Madrid het astronomische bedrag van 180 miljoen euro voor het achttienjarige ventje.

De keuze om daadwerkelijk met voetbal te stoppen was niet moeilijk meer.

Maar de idiotie kwam nog niet ten einde. Vandaag is Neymar da Silva Santos van (yup) Real Madrid (onee) Barcelona naar Paris Saint Germain getransfereerd. Om dat te kunnen bewerkstelligen moest zijn afkoopsom op tafel worden gelegd: 222 miljoen euro.

Dit wordt gedaan door een 'investeringsmaatschappij' uit Qatar, dus oliedollars. Neymar gaat in Parijs een slordige 60 miljoen euro per jaar verdienen, en zijn vader krijgt ook nog eens 26 miljoen, waardoor het hele plaatje oploopt tot 500 miljoen euro.

Een half miljard.

De oliedollars uit Qatar moeten worden aangevuld, zodat de fossiele brandstoffen verder moeten worden opgestookt. De gevolgen daarvan zijn evident.

Een half miljard.

Daarmee kun je de hele wereldbevolking een jaar lang van eten voorzien. Daarmee bouw ik tienduizend Earthships, geschikt om 40.000 mensen onderdak, voedsel en warmte te geven. Daarmee kunnen alle plastic soups worden opgeruimd.

Nee, het gaat naar één of andere Braziliaanse dwerg die bij een ander sportverenigingetje tegen een kunststof knikker gevuld met lucht gaat trappen.

Klaar ben ik er mee.